สมศักดิ์ เทพสุทิน หนุนแนวคิดปลูกปาล์มทั่วประเทศ และรวมกลุ่มสร้างโรงหีบชุมชน

               วันนี้คงไม่มีใครกล้าถามแล้วว่า “ทุ่งรังสิต” ปลูกปาล์มได้หรือไม่...!!!

พอๆ กับคำถามที่ว่าปลูกแล้วจะให้ผลผลิตไหม และปลูกแล้วจะนำไปขายที่ไหน เป็นต้น

เพราะคำถามเหล่าผ่านการพิสูจน์จนได้คำตอบแล้วว่าสามารถทำได้ และทำได้ดีกว่าภูมิภาคอื่น นอกเหนือจากภาคใต้ เพราะความอุดมสมบูรณ์ของน้ำ

ตัวเลขยืนยันชัดเจนคือ ทุ่งรังสิตมีปลูกปาล์มน้ำมันกันมากว่า 8 ปีแล้ว ปัจจุบันมีพื้นที่ปลูกกว่า 12,000 ไร่ ผลผลิต 5,000-6,000 กก./ไร่/ปี

จากพื้นที่สวนส้มร้างในอดีตปัจจุบันกลายเป็นสวนปาล์มที่อุดมสมบูรณ์ ก่อนที่กรมวิชาการเกษตรจะทำการ “ปลดล็อก” ให้เป็นพื้นที่ทุ่งรังสิตเป็นเขตส่งเสริมปลูกปาล์มน้ำมันในที่สุด

แต่ก็ใช่ว่าจะได้มาง่ายๆ เพราะก่อนหน้านี่เกษตรกรในพื้นที่ต้องเรียกร้องกันอย่างยากลำบาก ขาดการส่งเสริมและสนับสนุนในทุกมิติ โดยเฉพาะด้านแหล่งเงินทุน เกษตรกรต้องกัดฟันสู้อย่างยากลำบาก

เส้นทางของการทำสวนปาล์มของเกษตรกรทุ่งรังสิตจึงขรุขระและทุรกันดาน ...!!!

แต่วันนี้เส้นทางได้ถูกลาดยาง สะดวกโยธิน กลายเป็น “มหากาพย์” แห่งการต่อสู้ที่โจทย์จัญและจดจำเป็นตำนานของทุ่งรังสิต

วันนี้เส้นทางความสำเร็จในการปลูกปาล์มของทุ่งรังสิตจึงมักถูกนำไปเป็น “ต้นแบบ” ความสำเร็จของการปลูกปาล์มนอกเหนือภาคใต้เสมอ และกลายเป็นต้นแบบอย่างทุกวันนี้

อีกทั้งพื้นที่แห่งนี้จึงกลายเป็น “บ่อน้ำมัน” บนดิน เป็นแหล่งปลูกพลังงานขนาดใหญ่ของประเทศ

เป็นประจำทุกปีที่ชมรมชาวสวนปาล์มน้ำมันทุ่งรังสิต และหน่วยงานราชการ มีการจัดงาน “วันปาล์มน้ำมันทุ่งรังสิต” ซึ่งปีนี้จัดขึ้นเมื่อวันที่ 13 มิถุนายน 2555 กิจกรรมภายในงานนอกจากมีงานสัมมนาเหมือนทุกๆ ปีแล้ว ยังมีประเด็นการพูดคุยเพื่อเตรียมตั้งสหกรณ์เพื่อขับเคลื่อนปาล์มน้ำมันในพื้นที่ และเพื่อสร้างเสริมความเข้มแข็งให้กับชาวสวนปาล์มแห่งทุ่งรังสิต ตั้งแต่การผลิตและการตลาด

 ความพิเศษของการจัดงานในปีนี้คือ การเชิญนายสมศักดิ์ เทพสุทิน อดีตรองนายกรัฐมนตรี มาเป็นประธานในพิธีเปิดงาน และการบรรยายพิเศษมุมมองเกี่ยวกับปาล์มน้ำมัน ซึ่งพอจะรู้กันดีว่านายสมศักดิ์เองได้ลงทุนปลูกปาล์มใน จ.สุโขทัย

พืชพลังงานนำเนื้อหาของการบรรยายวันนั้นมานำเสนอ ซึ่งน่าจะเป็นประโยชน์แก่ชาวสวนปาล์ม และเป็นมุมมองที่น่าจะเป็นประโยชน์แก่อุตสาหกรรมปาล์มน้ำมันของไทย

นายสมศักดิ์กล่าวว่า ตามที่ประธานกลุ่มผู้ปลูกปาล์มน้ำมันทุ่งรังสิตได้กล่าวถึงความเป็นมาและวัตถุประสงค์ในการจัดงานครั้งนี้ ทำให้ทราบว่ามีนัยยะสำคัญๆ ที่ตรงกับแนวคิดของตนเอง นั้นคือ ความสามัคคี และ แลกเปลี่ยนความรู้ เพิ่มพูนเทคนิคใหม่ๆ ในการเพิ่มผลผลิตปาล์มน้ำมัน ซึ่งเป็นนโยบายที่ดี อีกทั้งการที่ชาวทุ่งรังสิตปรับเปลี่ยนจากส้มเขียวหวานมาเป็นปาล์มน้ำมัน เป็นการเลือกและตัดสินใจที่ถูกต้องและเหมาะสม

เพราะตัวเขาเองก็ได้ลงทุนปลูกปาล์มน้ำมันไว้ที่ จ.สุโขทัยด้วยเช่นกัน ซึ่งในพื้นที่ดังกล่าว นักวิชาการและหน่วยงานราชการบอกว่าไม่สามารถปลูกปาล์มน้ำมันได้ เพราะพื้นที่ปลูกปาล์มต้องมีปริมาณน้ำฝน 2,200 มิลิเมตร/ปี จึงจะสามารถปลูกให้เจริญเติบโตได้ดี

ขณะที่ จ.สุโขทัย มีปริมาณน้ำฝนเพียง 1,200 มิลลิเมตร/ปี เท่านั้น แต่บทพิสูจน์ที่หักล้างข้อมูลดังกล่าวคือ นายสมศักดิ์ได้ปลูกปาล์มมาแล้วกว่า 7 ปี โดยเลือกปลูกพันธุ์ สุราษฎร์ธานี 1 และ 2 บนพื้นที่ 20 ไร่

ก่อนจะให้เหตุผลในการปลูกปาล์มว่า “ผมได้ทดลองปลูกเอง ว่าสามารถปลูกได้หรือไม่ ปลูกแล้วจะให้ผลผลิตดีหรือไม่ และเกรงกลัวว่าจะมีใครแอบไปสนับสนุนชาวบ้านปลูกแล้วจะเป็นเหมือนมะม่วงหิมพานต์ที่ทางราชการต้องเอาเงินไปใช้หนี้แทนโดยผ่านทางกองทุนพื้นฟูเกษตรกร สุดท้ายก็ล้มเหลว

แต่ไม่น่าเชื่อเลยครับ จ.สุโขทัยที่มีปริมาณน้ำฝนต่อปีน้อยมาก ในปี 5-6 ปรากฏว่าได้ผลผลิตเฉลี่ยมากกว่าภาคใต้ที่บอกว่าได้ 3 ตัน/ไร่/ปี แต่ในสวนของผมได้ 4.5 ตัน/ไร่/ปี”

นั้นเท่ากับเป็นผลการทดลองว่า จ.สุโขทัย หรือ จังหวัดอื่นๆที่มีปริมาณน้ำฝนน้อยน่าจะปลูกปาล์มได้ เพียงแต่ต้องอาศัยการให้น้ำทางดินชดเชย เขาเชื่อมั่นว่าหากมีระบบการจัดการน้ำทางภาคพื้นดิน จะช่วยทำให้ปาล์มน้ำมันมีผลผลิตต่อไร่เพิ่มขึ้นได้

เมื่อนายสมศักดิ์ปลูกปาล์มแล้วได้ผลก็เริ่มมีชาวบ้านปลูกตามกันมากขึ้น “มีพี่น้องชาวภาคใต้ย้ายถิ่นฐานไปอยู่ จ.สุโขทัย เขาก็ปลูกกัน ทั้งๆที่เขาไม่ได้ให้น้ำทางภาคพื้นดิน แต่ปรากฏว่าเขาก็ได้ผลผลิตในระดับที่น่าพึงพอใจ”

อดีตรองนายกรัฐมนตรีเล่าต่อว่า ในบริเวณ จ.สุโขทัย ในพื้นที่ที่ปลูกไม่มีการให้น้ำทางภาคพื้นดิน แต่ปาล์มก็มีทะลายดก และมีแนวโน้มที่จะให้ผลผลิตสูง “ทำไมถึงให้ผลผลิตสูงได้ ชาวใต้ที่มาอยู่สุโขทัย บอกว่ามันอาจจะเป็นเพราะแสงแดด ผมฟังดูแล้วมันก็เป็นเหตุผลที่น่าคิด เขาบอกอีกว่าภาคใต้แม้ปริมาณน้ำฝนมากแต่แดดสู้ทางสุโขทัยและภาคอีสานไม่ได้ อันนี้เป็นข้อคิด อย่างเพิ่งเชื่อผมนะครับ แต่นี้เป็นคำพูดของเกษตรกรที่เขาปลูกมา เพราะเขาเคยมีประสบการณ์มาทั้งทางใต้และที่สุโขทัย”

นายสมศักดิ์ยังได้พูดถึงประเด็น การรวมตัวในรูปนิติบุคคล หรือสหกรณ์ เพราะจะเป็นการสร้างความสามัคคี และความเข้มแข็งให้เกษตรกรผู้ปลูกปาล์มน้ำมันในทุ่งรังสิต

“ผมทราบว่าในเขตที่ปลูกส้มเก่าได้รับการสนับสนุนจากราชการให้ปลูกปาล์มน้ำมันได้ น่าเป็นเกียรติที่ได้รับการสนับสนุนตรงนี้ เพราะการเป็นพื้นที่ส่งเสริมก็จะได้รับการส่งเสริมสนับสนุนจากภาครัฐ และ ธกส. ในส่วนนี้ผมพยายามที่จะให้พี่น้องเกษตรกรหลายจังหวัดได้ร่วมลงชื่อแล้วส่งเอกสารในการสัมมนาครั้งนี้ให้ภาครัฐได้รับทราบว่าปาล์มน้ำมันนั้นปลูกและให้ผลผลิตได้ทุกภาคในประเทศไทย”

เขายังเสนอแนวคิดให้มีการสนับสนุนการปลูกปาล์ม เช่นเดียวกันการปลูกยางพารา “ภาคกลางที่ทุ่งรังสิตตอนนี้ ภาครัฐยอมรับแล้ว 12,000 ไร่ เป็นตัวเลขที่ผมทราบมาปลูกแทนส้มและพืชชนิดอื่น รัฐบาลอาจจะให้ทุนอย่างยางพารา เช่นในยางมีกองทุนปลูกหรือตัดแล้วปลูกใหม่ เพราะฉะนั้นปาล์มน่าจะมีเหมือนกัน ถ้าเราเร่งรัฐบาลหรือร้องบอกกับรัฐบาล หรือกระทรวงต่างๆ ที่เขาจะประกาศเป็นเขตสนับสนุนเรื่องของปาล์ม”

นายสมศักดิ์แสดงความคิดเห็นเรื่องที่องค์กรปกครองท้องถิ่น อย่าง อบจ. ปทุมธานีจะมีนโยบายสนับสนุนเกษตรกรปลูกปาล์มรายละ 5-10 ไร่ โดยการแจกกล้าปาล์มฟรี แต่ไม่สามารถทำได้ เพราะติดปัญหาเรื่องเอกสารสิทธิ์ที่ยังมีพื้นที่ สปก“เรื่องนี้ผมคิดว่าต้องสร้างเครื่องมือป้องกันให้กับผู้ที่จะมาสนับสนุนเรา สามารถซื้อต้นปาล์มแจกให้มีการปรับเปลี่ยนอาชีพ แต่รัฐต้องมีการประกาศเขตส่งเสริม ทั้งนี้รัฐจะประกาศให้ได้เราต้องเสียงดังๆ ให้รัฐบาลทราบว่าพื้นที่ปลูกของพี่น้องเกษตรกรปลูกได้ มีผลผลิตแล้ว และผลิตดีด้วย”

ดังนั้นรัฐบาลควรจะตั้งศูนย์เผยแพร่ความรู้ เช่น ศูนย์วิจัยปาล์มน้ำมัน ให้กับเกษตรกรในพื้นที่ทุ่งรังสิต หรือใกล้เคียง เพราะขณะนี่มีอยู่แต่ภาคใต้เท่านั้น เขาเสนอให้ดำเนินการตั้งศูนย์วิชาการเพาะพันธุ์ปาล์มแต่ละภาคของประเทศ

“วันนี้ประเทศเรามีความต้องการน้ำมัน หรือ พลังงานทดแทนสูงมาก เรามีปาล์มปลูกอยู่เพียง 4.5 ล้านไร่ แต่ความต้องการที่คำนวณแบบคราวๆ สูงถึง 10 ล้านไร่ เพราะความต้องการในการอุปโภค บริโภคมันเพิ่มขึ้น ที่สำคัญต่อไปจะมีการประกาศไร้พรมแดนอาเซียน 10 ประเทศ (AEC) จะส่งผลให้มีสินค้าเข้ามาภายในประเทศเราอย่างไม่มีภาษี และเข้ามามากมาย ตรงนี้คนก็หวั่นเกรงว่าเมื่อประกาศเขตอาเซียนแล้ว กลัวว่าน้ำมันปาล์ม หรือ ปาล์มน้ำมันจะราคาตก

“ผมต้องบอกว่าไม่ต้องกลัว เราแค่คิดง่ายๆ ว่าเอาปาล์มไปผูกกับน้ำมันดีเซล เพราะน้ำมันดีเซลจะต้องใช้กันทุกบ้าน ในประเทศที่เขาพัฒนาแล้วในยุโรปบางประเทศเขาเอาน้ำมันปาล์ม หรือ น้ำมันพืชไปใช้แทนน้ำมันดีเซล ถ้าทำตามกันทั้งยุโรปอย่างว่าแต่ 10 ล้านไร่ที่เราจะปลูกเลยครับ 20-30 ล้านไร่ก็ไม่พอขาย

“สมมติว่าน้ำมันดีเซลขายที่ จ.สุโขทัย 32 บาท ที่กรุงเทพอาจจะ 30 บาทกว่าเราเอาน้ำมันปาล์มผูกกับน้ำมันดีเซล แล้วถ้าหากได้พันธุ์ปาล์มที่ให้ผลผลิตสูง 6 ตัน/ไร่ และเปอร์เซ็นต์น้ำมันสูงอย่าง “พันธุ์คอมแพ็ค” เฉลี่ยเปอร์เซ็นต์น้ำมันที่ 25% การนำมาสกัดน้ำมันให้ได้ 1 ลิตรต้องใช้ปาล์มดิบ 4 กิโลกรัม ต้นทุนกิโลกรัมละ 5 บาท แล้วที่เหลือ 12 บาทไปไหน??

“ผมแนะนำต่อครับอีก 12 บาท สามารถเก็บเป็นทุนเพื่อสร้างโรงบีบน้ำมันไปเลย ทำได้นะครับผมมองดูแล้ว โรงงานบีบน้ำมันปาล์มในทุน 400 ล้านบาท ผลพลอยได้จากโรงงานคือกากปาล์มที่สกัดออกมาสามารถนำไปผลิตกระแสไฟฟ้าต่อได้อีก ถ้าเรารวบรวมพื้นที่ปลูกปาล์มได้ประมาณ 50,000 ไร่ ก็สามารถสร้างโรงบีบน้ำมันปาล์ม

“แต่การที่เราขายปาล์มกิโลกรัมละ 5 บาท เรามีโรงงานน้ำมันปาล์มของเราเองมันจะได้ 5.50 บาท เพราะอะไร ยกตัวอย่างน้ำมันโซล่าที่ขายในกรุงเทพฯ 30 บาทกว่าเพราะรวมค่าขนส่งเหมือนกันถ้าเรามีโรงงานน้ำมันปาล์มเองเราก็จะไม่เสียค่าขนส่งไปขายไกลๆ”

เขามองว่าปาล์มน้ำมันมีความแตกต่างจากพืชตัวอื่น เพราะพืชสวนชนิดอื่นเมื่อปลูกมากๆ ผลผลิตจะออกพร้อมกันส่งผลให้ตลาดตัน ราคาตกต่ำ ไม่มีสถานที่ขาย และไม่รู้จะขายให้ใคร สุดท้ายจำเป็นต้องปล่อยเน่าคาสวน แต่ปาล์มน้ำมันแตกต่างจากพืชชนิดอื่น เพราะเมื่อปลูกมากๆ ราคาก็ยังคงสูง มีตลาดรองรับ มีความต้องการอุปโภคบริโภคตลอด

“ผมสนับสนุนให้คิดไปถึงการสร้างโรงงานอุตสาหกรรมน้ำมันปาล์มระดับชุมชน ให้พี่น้องเกษตรกรทุกคนได้มีส่วนร่วมในการเป็นเจ้าของ ด้วยการลงหุ้นกัน เบ็ดเสร็จหุ้นในส่วนของพี่น้องเกษตรกรอาจจะ 50% แล้วอีก 50% ดึงหุ้นส่วนที่มีความสามารถ อาจจะเป็นเจ้าของสายพันธุ์ปาล์มต่างๆ หรือโรงงานเอกชนที่เขามีอยู่แล้วเข้ามาถือหุ้นร่วม แล้วเราจะได้โรงงานเป็นของเกษตรกร เป็นของชุมชน

“ผมสอบถามผู้จัดการโรงงานไฟฟ้ามา ทราบมาว่าเรายังมีความต้องการใช้ไฟฟ้าอีกจำนวนมาก ดังนั้นกากปาล์มที่เป็นของเหลือจากการบีบน้ำมันสามารถน้ำมาสร้างกระแสไฟฟ้าได้โดยการตั้งโรงงานไฟฟ้าขนาด 8 เมกกะวัตต์ ทำให้มีรายได้จากการจำหน่ายไฟฟ้าอีกด้วย”

นายสมศักดิ์มองว่าระบบการซื้อขายปาล์มน้ำมันน่าจะนำแนวทางของอ้อยมาเป็นต้นแบบ 
“ผมอยากให้ท่านมองไปถึง อ้อย ซึ่งเป็นพืชที่มีกฎหมายคุ้มครองจากกระทรวงอุตสาหกรรม ผลผลิตของอ้อยขายเป็นเงินจนช่วงสุดท้าย แล้วส่งน้ำตาลไปขายต่างประเทศ ได้เงินมาเท่าไรเขาแบ่งให้เกษตรกร 70% แบ่งให้โรงงาน 30% แล้วมาหารเฉลี่ยว่าได้ตันละเท่าไร จากนั้นเขาก็นำมาคิดค่าความหวานที่มาตรฐาน 10 CCS. ต่อมาก็เพิ่มเป็น 11-12 CCS. จะต้องได้ราคาเท่าไร หรือการนำเอาโมลาส ไปผลิตเป็นเอทานอล ได้เงินเพิ่มเท่าไรก็จะนำมาแบ่งเป็น 70 : 30 สิ่งเหล่านนี้เป็นกฎหมายคุ้มครอง

“รัฐมนตรีเกษตรก็ควรมีศูนย์ดูแลในเรื่องของปาล์มน้ำมันในทุกภาคของประเทศไทย ท่านรัฐมนตรีต้องเข้าใจว่านี้คือทางรอดของประเทศ ไม่ใช้ให้แต่ปลูกข้าวแล้วก็นำเงินงบประมาณมารับจำนำ เงินที่จะนำไปทำถนน เงินที่จะนำไปทำแหล่งน้ำ หรือพัฒนาเรื่องการศึกษาอื่นๆ ต้องถูกดึงมาเกื้อหนุนกับโครงการนี้ เพราะจริงๆแล้วราคาขายข้าวไม่น่าจะเกิน 10,000 บาท แต่รัฐบาลต้องมาซื้อ 15,000 บาท เพราะได้ประกาศไปแล้ว สร้างความนิยมให้เกิดขึ้นไปแล้ว

“เราเปิดเสรีอาเซียนปี 2558 ถ้ามันสามารถทะลักออกมาอย่างไร้พรมแดนเหมือนกันรัฐแล้วรัฐบาลจะรับมือไหวไหม ถ้ารับมือไม่ไหว แล้วถ้าราคาข้าวตก 10,000 บาทในวันข้างหน้าแล้วเกษตรกรจะอยู่อย่างไร ทางออกทำไมต้องเอาเงินไปซื้อน้ำมันจากต่างประเทศ ทำไมไม่เอาเงินที่ไปลงทุนปลูกปาล์มที่อินโดนีเซียมาลงทุนในประเทศ สิ่งต่างๆเหล่านี้เราจะไปว่าเขาก็ไม่ได้ เพราะว่าเรายังไม่เคยร้อง หรือ บอกกล่าวให้เขาได้รู้ได้เห็นเลย”